کنیستر یا همانcanister از واژه لاتین canstrum به معناي سبد گرفته شده و کنیستر قطعه اي است که روي خروجی باك خودرو نصب و به صورت موقت بخارات بنزین را جذب می کند. .
اوایل دهه 70 میلادي با افزایش فشار سازمان هاي حفظ محیط زیست در زمینه کنترل آلاینده هاي منتشر شده از خودروها همراه بود و استانداردهاي EPA میزان مجاز انتشار آلایندگی خودروها را به سازندگان دیکته کردند و آنها را به این فکر فرو بردند که چطور آنها به این محدوده انتشار ، دست یابند.کاهش میزان آلایندگی منتشره از خودروها از سال 1970 به واسطه بهبود طراحی موتور به علاوه اضافه کردن کنیستر هاي ذغالی جهت جمع آوري بخارات هیدروکربن و لوله هاي تجدید گردش گاز خروجی براي کاهش اکسیدهاي نیتروژن به انجام رسید. مرحله برجسته و مهم دیگردر تکنولوژي کنترل آلایندگی خودرو در سال 1981 -1980 به وقوع پیوست. به واسطه استانداردهاي سخت گیرانه تر، سازندگان خودرو اتومبیل هاي جدید را به سیستم هاي کنترل آلایندگی در سطحی بسیار بالاتر مجهز کردند. این سیستمها به سنسورهاي اکسیژن و نیز کامپیوترهاي آنبورد مجهز شدند. این تجهیزات به بهینه سازي راندمان کنیسترها کمک می کنند. از سال 1990 با مقررات سخت گیرانه تر، استانداردهاي سخت گیرانه تر سیستمهاي تشخیص عیب کامپیوتري شده که عیب هاي کنترل آلاینده ها را مشخص می کنند، شکل گرفت.
همانگونه که می دانید، بنزین ماده ای قابل اشتعال است که تمايل زيادی به جذب گرما از محيط را دارد واگر گرما در حدی نباشد که بنزين را مشتعل نمايد ، بنزين تبدیل به بخار میشود . ورود بخار بنزین به محيط خارج از باک علاوه بر اینکه برای محیط زیست مضر است اما درصورتیکه در باک هیچ راهی برای خروج این گاز وجود نداشته باشد ، تجمع این بخار می تواند خطر آفرین باشد. طراحان خودرو با ايجاد یک راه تنفس ، این گازها را از باک خارج میکنند و با نصب مخزن انبساط و جاذب ( کنيستر ) ، بخارات را به سمت منيفولد وبا هدف سوختن بخار در موتور خودرو هدايت می کنند.